سوره الصافات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
وَ لَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ
171وعده قطعى ما براى بندگان فرستاده ما از پيش مسلم شده ...
إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ
172كه آنان يارى شدگانند،
وَ إِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
173و لشكر ما پيروزند!
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ
174از آنها [كافران] روى بگردان تا زمان معينى (كه فرمان جهاد فرارسد)!
وَ أَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ
175و وضع آنها را بنگر (چه بىمحتواست) اما بزودى (نتيجه اعمال خود را) مىبينند!
أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
176آيا آنها براى عذاب ما شتاب مىكنند؟!
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ
177اما هنگامى كه عذاب ما در آستانه خانههايشان فرود آيد، انذارشدگان صبحگاه بدى خواهند داشت!
وَ تَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ
178از آنان روى بگردان تا زمان معينى!
وَ أَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ
179و وضع كارشان را ببين؛ آنها نيز به زودى (نتيجه اعمال خود را) مىبينند!
سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
180منزه است پروردگار تو، پروردگار عزت (و قدرت) از آنچه آنان توصيف مىكنند.
وَ سَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ
181و سلام بر رسولان!
وَ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
182حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است!
سوره التین
بِّسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلتِّينِ وَ ٱلزَّيۡتُونِ
1به نام خداوند بخشنده مهربان؛ قسم به انجير و زيتون [يا: قسم به سرزمين شام و بيت المقدس]،
وَ طُورِ سِينِينَ
2و سوگند به «طور سينين»،
وَ هَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِينِ
3و قسم به اين شهر امن [مكه]،
لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِيٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِيمٖ
4كه ما انسان را در بهترين صورت و نظام آفريديم،
ثُمَّ رَدَدۡنَٰهُ أَسۡفَلَ سَٰفِلِينَ
5سپس او را به پايينترين مرحله بازگردانديم،
إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ
6مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند كه براى آنها پاداشى تمام نشدنى است!
فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعۡدُ بِٱلدِّينِ
7پس چه چيز سبب مىشود كه بعد از اين همه (دلايل روشن) روز جزا را انكار كنى؟!
أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَحۡكَمِ ٱلۡحَٰكِمِينَ
8آيا خداوند بهترين حكمكنندگان نيست؟!
سوره العلق
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلَّذِي خَلَقَ
1به نام خداوند بخشنده مهربان؛ بخوان به نام پروردگارت كه (جهان را) آفريد،
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ
2همان كس كه انسان را از خون بستهاى خلق كرد!
ٱقۡرَأۡ وَ رَبُّكَ ٱلۡأَكۡرَمُ
3بخوان كه پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است،
ٱلَّذِي عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ
4همان كسى كه بوسيله قلم تعليم نمود،
عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ
5و به انسان آنچه را نمىدانست ياد داد!
كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ
6چنين نيست (كه شما مىپنداريد) به يقين انسان طغيان مىكند،
أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ
7از اينكه خود را بىنياز ببيند!
إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ
8و به يقين بازگشت (همه) به سوى پروردگار تو است!